έτσι και φέτος είχα την τύχη να επισκεφτώ έναν τόπο που αγαπώ πολύ, την Άρτα. Αφού πρώτα πραγματοποίησα μία μικρή βόλτα στην κεντρική αγορά της Άρτας αποφάσισα να επισκεφτώ και άλλες περιοχές γύρω από την Άρτα. Έτσι λοιπόν βρέθηκα κοντά στις πηγές του Αχέροντα, στην Πάργα αλλά και στη Λευκάδα. Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή.
Το πρώτο μέρος που επισκέφτηκα εκτός Άρτας ήταν ο ποταμός Αχέροντας, έχοντας ήδη επισκεφτεί τις εκβολές του ποταμού σε προηγούμενη επίσκεψή μου αποφάσισα να κάνω μία βόλτα δίπλα από το ποτάμι. Το μέρος ήταν πανέμορφο τα πλατάνια έκρυβαν το φως του ηλίου το οποίο προσπαθούσε να διεισδύσει μέσα από αυτά, ενώ η θέα ήταν εξίσου όμορφη αφού έβλεπε σε ένα πολύ μεγάλο και καταπράσινο βουνό, το νερό του ποταμού ήταν ορμητικό και πολύ παγωμένο καθώς έρχεται από τα ορεινά. Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν η έλλειψη κόσμου παρόλο που επισκέφτηκα ένα αρκετά τουριστικό σημείο του ποταμού. Αξίζει εδώ να τονιστεί ότι το είδος του τουρισμού εκεί ήταν εναλλακτικός. Μπορεί αρχικά κανείς να "πετάξει" πάνω από τον ποταμό με fly fox, το οποίο σε περνάει περίπου οχτώ μέτρα πάνω από τον ποταμό. Πρόκειται για μία τρομερή εμπειρία, εμένα μου φάνηκε πολύ δύσκολο και τρομαχτικό στην αρχή αλλά στη συνέχεια μου άρεσε πάρα πολύ. Για να φτάσει κανείς βέβαια στο σημείο όπου γίνεται το fly fox πρέπει να περάσει μία γεφυρούλα η οποία είναι σε ύψος περίπου 8 μέτρων πάνω από τον ποταμό και είναι τόσο στενή ώστε οι άνθρωποι να μην μπορούν να περάσουν ο ένας δίπλα στον άλλο. Θα μπορούσα να πω ότι η γέφυρα ήταν πιο τρομαχτική από το fly fox! Επιπρόσθετα μπορείτε να διασχίσετε με rafting ή με κανόε καγιάκ τον ποταμό ενώ επίσης μπορείτε να κάνετε ιππασία στον ποταμό. Σε αυτά θα πρέπει να προστεθεί ότι τόσο πριν όσο και στο σημείο που επισκέφτηκα υπήρχαν πολλές ταβέρνες. Συνεχίζοντας από εκεί βρέθηκα σε ένα στενό αλλά όχι ιδιαίτερα δύσβατο μονοπάτι το οποίο αν το ακολουθούσα ως το τέλος του θα έφτανα στις πηγές του Αχέροντα ενώ στη διαδρομή υπάρχει μία στροφή προς ένα άλλο μονοπάτι το οποίο έφτανε μέχρι το Σούλι με 2,5 ώρες περπάτημα. Ωστόσο λόγω έλλειψης χρόνου αναγκάστηκα να μην ακολουθήσω κανένα από τα δύο μονοπάτια και να γυρίσω πίσω για να πάω στην Πάργα.
 |
| Ο ποταμός Αχέροντας |
 |
| Η γεφυρούλα για να πας στην άλλη άκρη |
 |
| Η θέα προς τα βουνά |
Πάργα
Η απόσταση που είχαμε να διανύσουμε ως την Πάργα ήταν αρκετά μεγάλη και γι'αυτό αργήσαμε να φτάσουμε παρόλα αυτά το αποτέλεσμα μας αποζημίωσε. Η Πάργα συνδυάζει τόσο το βουνό όσο και τη θάλασσα. Στην αρχή αποφάσισα να κάνω μία βόλτα στην αγορά. Η αγορά, λοιπόν, αυτή ήταν αρκετά πλούσια και ως τουριστικό μέρος είχε πολλά μαγαζιά που πουλούσαν τουριστικά είδη, ενώ ταυτόχρονα υπήρχαν και μαγαζιά που πούλαγαν παραδοσιακά προϊόντα άλλα πάλι πουλούσαν χειροποίητα προϊόντα και κοσμήματα επίσης αξίζει να τονιστεί ότι υπήρχαν πολλά μαγαζιά που πούλαγαν βότανα ενώ η τουριστική κίνηση ήταν αυξημένη με αποτέλεσμα να δυσκολευόμαστε να περάσουμε. Σε γενικές γραμμές η αγορά ήταν πολύ καλά οργανωμένη. Σε περίπτωση που κάποιος κουραστεί από τα ψώνια μπορεί βγει από την αγορά και να πάει στο λιμανάκι της πόλης και να δει τη θάλασσα ή να πιει έναν καφέ σε μία από τις πολλές καφετέριες που υπάρχουν στο λιμανάκι, απολαμβάνοντας ταυτόχρονα τη θέα της θάλασσας και των βουνών τα οποία περιβάλλουν την Πάργα. Ακόμη στο λιμανάκι υπάρχουν και πολλά καραβάκια τα οποία πηγαίνουν τους τουρίστες σε παραλίες που υπάρχουν γύρω από την Πάργα ,ώστε να κολυμπήσουν. Παράλληλα στο κέντρο του λιμανιού δεσπόζει μία τεράστια άγκυρα. Σε γενικές γραμμές η πόλη είναι πανέμορφη με πολύ πράσινο αλλά και μία πολύ μεγάλη θάλασσα, η τουριστική κίνηση αυτήν την εποχή είναι αυξημένη αλλά η Πάργα παραμένει να είναι ένα μέρος για όσους θέλουν να ηρεμήσουν. Επίσης παρόλο που όπως ανέφερα ο τουρισμός στην πόλη είναι αυξημένος, αυτή έχει κατορθώσει να διατηρήσει τον παραδοσιακό της χαρακτήρα. Αναγκάστηκα όμως να φύγω από την Πάργα καθώς έπρεπε να γυρίσω στην Άρτα ώστε να ξεκουραστώ για το ταξίδι μου στη Λευκάδα. Έφυγα με πολύ ωραία συναισθήματα για τον τόπο και με την ελπίδα ότι κάποια μέρα θα ξαναγυρνούσα.
Λευκάδα
 |
| Η λίμνη με τις νησίδες γης δίπλα στο δρόμο |
Για να φτάσουμε στο νησί της Λευκάδας διήνυσα μία πολύ μεγάλη απόσταση. Σε αυτήν την απόσταση μπορεί κανείς να θαυμάσει το ωραίο τοπίο. Τα βουνά στον ορίζοντα με τις χιονισμένες κορυφές,τα καταπράσινα βουνά δίπλα μας και στη συνέχεια οι κάμποι γύρω μας και τα χωράφια με τα καλαμπόκια. Σίγουρα η διαδρομή αφήνει μία πολύ καλή εντύπωση στον ταξιδιώτη και τον προετοιμάζει για ότι θα ακολουθήσει στη συνέχεια. Για να πάμε από τη Πρέβεζα στο Άκτιο έπρεπε να διασχίσουμε ένα τούνελ. Ωστόσο το τούνελ αυτό είχε το περίεργο ότι ένα σημείο του πέρναγε μέσα από τη θάλασσα. Κατόπιν έχοντας διασχίσει τη διαδρομή από το Άκτιο έφτασα στη Λευκάδα. Αν και η Λευκάδα είναι νησί, η απόσταση της από το Άκτιο είναι τόσο μικρή που έχει ενωθεί με δρόμο με αυτό και με μία μικρή γεφυρούλα η οποία μερικές φορές τη μέρα ανοίγει ώστε να περάσουν τα σκάφη που δεν μπορούν να περάσουν κάτω από αυτή. Αριστερά και δεξιά του δρόμου που ένωνε το Άκτιο με τη Λευκάδα υπήρχε μία λίμνη μέσα στην οποία ωστόσο υπήρχαν και μερικές νησίδες γης, ορισμένες από τις οποίες μάλιστα είχαν μοβ λουλούδια που δημιουργούσαν ένα ειδυλλιακό τοπίο. Οι εντυπώσεις μου έγιναν ακόμα καλύτερες όταν μπήκα στην πόλη και είδα το λιμάνι της. Τα ιστιοφόρα παρατεταγμένα το ένα δίπλα στο άλλο, τα τουριστικά πλοία που μετέφεραν τους τουρίστες σε κοντινά νησιά, τα εστιατόρια και οι καφετέριες στην αποβάθρα γεμάτες κόσμο, οι μαγαζότερες και οι υπάλληλοι σε αυτές που προσπαθούσαν να εξυπηρετήσουν τόσο κόσμο και οι τουρίστες που δεν ήξεραν τι να πρωτοεπισκεφτούν. Όλα αυτά λοιπόν συνέθεταν την εικόνα μίας πόλης γεμάτης ζωή, κίνηση και τουρισμό. Πρώτος προορισμός μου στο νησί της Λευκάδας ήταν η μονή της Παναγίας της Φανερωμένης. Η Ιερά Μονή Φανερωμένης Λευκάδας βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη της Λευκάδας και είναι το θρησκευτικό κέντρο του νησιού ως το αρχαιότερο και παλαιότερο μοναστήρι. Η Παναγία Φανερωμένη είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου που είναι παράλληλα και η προστάτιδα και πολιούχος του νησιού. Μία εικόνα που είδα στο μοναστήρι και με εντυπωσίασε πολύ ήταν αυτή της Παναγίας Φανερωμένης. Συγκεκριμένα τον 5ο αιώνα μ.Χ. παραγγέλνεται στην Κωνσταντινούπολη η εικόνα της Παναγίας. Ο σεβάσμιος Ιερομόναχος και αγιογράφος Κάλλιστος αναλαμβάνει να τη φιλοτεχνήσει. Η εικόνα θα παρουσιαστεί με θαυμαστό τρόπο μπροστά του σχεδιασμένη αχειροποίητος πάνω στο ξύλο και αυτός συμπληρώνει τα χρώματα. Γι' αυτό το λόγο η εικόνα θα ονομαστεί Φανερωμένη. Βέβαια η εικόνα της Παναγίας που υπάρχει σήμερα είναι αντίγραφο της θαυματουργής, φιλοτεχνημένο από τον Βενιαμίν Κοντράκη στο Άγιο όρος το 1887. Η εικόνα αυτή μάλιστα ήταν γεμάτη γύρω της αφιερώσεις πιστών κάτι το οποίο δείχνει τη θαυματουργή της ιδιότητα Το μοναστήρι είναι πολύ όμορφο, καθαρό και περιποιημένο. Εξίσου όμορφη είναι και η θέα από το μοναστήρι καθώς βλέπει ολόκληρη τη Λευκάδα. Ακόμα στο μοναστήρι φυλάσσονται και ζώα μεταξύ των οποίων και ελάφια, ένα παγόνια και ένας παπαγάλοι. Ένα ακόμη μέρος της μονής είναι η βιβλιοθήκη της η οποία φιλοξενεί πάνω από 2000 τίτλους. Έπρεπε όμως να φύγω από τη μονή για να επισκεφτώ τον δεύτερο προορισμό μου, τον Άγιο Νικήτα. Συνέχισα στον ίδιο δρόμο που είχα ακολουθήσει για να φτάσω και στη μονή. Σε λίγη ώρα είχα φτάσει στον Άγιο Νικήτα. Κατευθύνθηκα προς τη θάλασσα αφού διέσχισα τον πεζόδρομο με τις ταβέρνες και τις καφετέριες. Στη θάλασσα λοιπόν συνάντησα κάτι πολύ περίεργο και ταυτόχρονα όμορφο. Το απέραντο γαλάζιο να απλώνεται μπροστά μου ενώ από πίσω να δεσπόζουν καταπράσινα βουνά. Σίγουρα μία πάρα πολύ ωραία εμπειρία! Η θάλασσα ήταν σχετικά ζεστή αλλά, πολύ βαθιά ενώ επίσης έχει και πολλούς βράχους. Αφού λοιπόν κολύμπησα στη θάλασσα και έφαγα σε μία από τις πολλές ταβέρνες που υπήρχαν εκεί κοντά ξεκίνησα για την πόλη της Λευκάδας. Η Λευκάδα είναι μία πολύ μεγάλη τουριστική πόλη με πολλές καφετέριες και μαγαζάκια με τουριστικά και παραδοσιακά προϊόντα. Ειδικότερα η Λευκάδα έχει μία πλούσια αγορά. Στο δρόμο που ακολούθησα για να βγω στο λιμάνι υπήρχαν αριστερά και δεξιά μου διάφορα μαγαζάκια που πουλούσαν τουριστικά προϊόντα ενώ στην αρχή συνάντησα μαγαζιά με παραδοσιακά προϊόντα και αν συνέχιζα τη βόλτα μου στη Λευκάδα είμαι σίγουρος πως θα έβρισκα πολλά παρόμοια μαγαζιά. Ωστόσο προτίμησα να χαλαρώσω και γι'αυτό το λόγο προχώρησα προς το λιμάνι, στο οποίο όπως ήδη ανέφερα υπήρχαν πολλές καφετέριες και ταβέρνες. Έκατσα λοιπόν σε μία καφετέρια και απόλαυσα ηλιοβασίλεμα μαζί με τα καραβάκια στον ορίζοντα.
 |
| Η θέα από το μοναστήρι της Παναγίας της Φανερωμένης |
Επίλογος
Κάπου εδώ ολοκληρώθηκε η περιπλάνησή μου στις περιοχές γύρω από την Άρτα. Θα μπορούσα να πω ότι απόλαυσα κάθε στιγμή του ταξιδιού μου αυτού, χαλάρωσα και πέρασα υπέροχα. Είμαι σίγουρος ότι αν επισκεφτείτε τα μέρη που επισκέφτηκα εγώ τόσο πέρυσι όσο και φέτος καθώς και άλλες περιοχές γύρω από την Άρτα, διότι όλα τα μέρη εκεί είναι μαγευτικά, ή ακόμη και την ίδια πόλη της Άρτας με την τόσο πλούσια ιστορία που κουβαλάει θα είναι μία αξέχαστη εμπειρία για εσάς. Προσωπικά ελπίζω να ξαναβρεθώ και του χρόνου στην Άρτα, έτσι ώστε να επισκεφτώ ακόμη περισσότερα μέρη.
Πληροφορίες για την ιστορία του μοναστηριού της Παναγίας της Φανερωμένης και την εικόνα της Παναγίας της Φανερωμένης βρήκα στη:
Βικιπαιδεία.
Το πρώτο μέρος που επισκέφτηκα εκτός Άρτας ήταν ο ποταμός Αχέροντας, έχοντας ήδη επισκεφτεί τις εκβολές του ποταμού σε προηγούμενη επίσκεψή μου αποφάσισα να κάνω μία βόλτα δίπλα από το ποτάμι. Το μέρος ήταν πανέμορφο τα πλατάνια έκρυβαν το φως του ηλίου το οποίο προσπαθούσε να διεισδύσει μέσα από αυτά, ενώ η θέα ήταν εξίσου όμορφη αφού έβλεπε σε ένα πολύ μεγάλο και καταπράσινο βουνό, το νερό του ποταμού ήταν ορμητικό και πολύ παγωμένο καθώς έρχεται από τα ορεινά. Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν η έλλειψη κόσμου παρόλο που επισκέφτηκα ένα αρκετά τουριστικό σημείο του ποταμού. Αξίζει εδώ να τονιστεί ότι το είδος του τουρισμού εκεί ήταν εναλλακτικός. Μπορεί αρχικά κανείς να "πετάξει" πάνω από τον ποταμό με fly fox, το οποίο σε περνάει περίπου οχτώ μέτρα πάνω από τον ποταμό. Πρόκειται για μία τρομερή εμπειρία, εμένα μου φάνηκε πολύ δύσκολο και τρομαχτικό στην αρχή αλλά στη συνέχεια μου άρεσε πάρα πολύ. Για να φτάσει κανείς βέβαια στο σημείο όπου γίνεται το fly fox πρέπει να περάσει μία γεφυρούλα η οποία είναι σε ύψος περίπου 8 μέτρων πάνω από τον ποταμό και είναι τόσο στενή ώστε οι άνθρωποι να μην μπορούν να περάσουν ο ένας δίπλα στον άλλο. Θα μπορούσα να πω ότι η γέφυρα ήταν πιο τρομαχτική από το fly fox! Επιπρόσθετα μπορείτε να διασχίσετε με rafting ή με κανόε καγιάκ τον ποταμό ενώ επίσης μπορείτε να κάνετε ιππασία στον ποταμό. Σε αυτά θα πρέπει να προστεθεί ότι τόσο πριν όσο και στο σημείο που επισκέφτηκα υπήρχαν πολλές ταβέρνες. Συνεχίζοντας από εκεί βρέθηκα σε ένα στενό αλλά όχι ιδιαίτερα δύσβατο μονοπάτι το οποίο αν το ακολουθούσα ως το τέλος του θα έφτανα στις πηγές του Αχέροντα ενώ στη διαδρομή υπάρχει μία στροφή προς ένα άλλο μονοπάτι το οποίο έφτανε μέχρι το Σούλι με 2,5 ώρες περπάτημα. Ωστόσο λόγω έλλειψης χρόνου αναγκάστηκα να μην ακολουθήσω κανένα από τα δύο μονοπάτια και να γυρίσω πίσω για να πάω στην Πάργα.
